10 Eylül 2011 Cumartesi

ŞİİR

Ara ara aklıma gelir, dinlerim Filistin Günlüğü'nü. Eskilerin deyimiyle beste-güftenin tam bir ahenk arzettiği ender şarkılardandır bence.

Yıllar sonra, sözler kime ait diye merak edip araştırınca Sivaslı şair Mecit Ünal'la karşılaştım. Hoş bir tesadüf oldu. Şiirlerini nasıl sonlandırdığını okuyunca paylaşmak farz oldu:


DEVİNME
...
o zaman mühre kazıyorum yüzümü hiçbir şey bitmiş değil
ve hiçbir şey de yeniden başlamıyor deniz yarı dalgalı
deniz yarı dalgalı ve batıp çıkan bir keman
ne ses var
ne de yay
yerin yedi kat dibinde
alnını siliyor madenci

(Ara)
bir ses
sonra bir ses daha
sessizlik/kreşendo/kararma

–damarı nerden bulursanız
kazmayı ordan vurursunuz.

YİNELEME
...
enflasyon –yasa gücünde kararname –sıkıyönetim
–vur emri
...
sabahları erken kalkıyoruz artık
dünyanın bir yanı karanlıkken
bir yanı her zaman aydınlık.


ZAMANDIŞI
 ...
Gazeteleri okumanın anlamı yok.Gözlerimizi kapasak da kanın rengi kırmızı.)

Hiç yorum yok: